اما وقتی که نیستی

به‌قلمِ‌ آسمان‌ سه شنبه سی و یکم مرداد ۱۴۰۲. ساعت 13:22

«از زیبایی‌ات، سرزمین‌های بی‌شمار
کشورهای بسیار می‌توان ساخت؛
اما وقتی که نیستی،
همه‌چیز مرگ است و تاریکی.

در حضورت همه‌چیز شعر
در حضورت همه‌جا
شاعرانه می‌شود.»

تو یکی نِه ای هزاری تو چراغِ خود بیفروز
نوشته های تازه