نزدیکم بمان

به‌قلمِ‌ آسمان‌ چهارشنبه شانزدهم مهر ۱۴۰۴. ساعت 10:46

«کنار من باش
که فقط این‌گونه دیگر سردم نخواهد بود
باد سردی می‌وزد
از فضای پیرامون
وقتی به بزرگی آن فضا می‌اندیشم
و به خودم
آنگاه حس می‌کنم نیاز دارم
به دو شانه‌ات که پناهند
به این دو پرتو آسمانی.»

تو یکی نِه ای هزاری تو چراغِ خود بیفروز
نوشته های تازه