بنفش آهسته

پسرم، عزیزِ مادر، تا حالا دقت کردی انگار ستاره‌ها ثابتن و تکون نمی‌خورن؟ به‌خاطر اینه که اونا اون‌قدر دورن که ما حرکت‌شون رو نمی‌بینیم، ولی همیشه در سفرن.. درست مثل ما.
تو هم در سفری. حتی اگه الان حس نکنی. هر روز، یه ذره از خودِ واقعی‌ت رو پیدا می‌کنی. یه‌جایی بین خستگی‌ها و لبخندهای نصفه‌نیمه، داری معنا می‌سازی.
می‌دونی قشنگی‌ش چیه؟ این‌که همین حالا، شاید متوجه‌ش نشی اما داری می‌درخشی. آروم، ولی واقعی.
هر وقت حس کردی جا موندی، فقط به آسمون نگاه کن. اون بالا یه ستاره مخصوص توئه.. و همیشه منتظر نگاهت می‌مونه، سرو من. ✨