بنفش آهسته

می‌دونی عجیب‌ترین چیز توی زندگی چیه؟ اینه که هرچه‌قدرم بخوای از درد و سردرگمی فرار کنی، آخرش می‌فهمی همونان که تو رو می‌سازن. مثل وقتایی که باد می‌زنه به درخت و فکر می‌کنی داره شکننده‌ترش می‌کنه، اما در واقع داره ریشه‌ش رو محکم‌تر می‌کنه.
گاهی از خودم می‌پرسم آدم باید چند بار بشکنه تا بفهمه نمی‌میره؟ اون‌وقته که یه‌جور شجاعتِ نرم میاد توی وجودت.. مثل نوری که از شکاف‌ها می‌تابه به درون. سعی می‌کنم اون نور باشم و ببینمش و حواسم بهش باشه.