بنفش آهسته

«مرا دیدی که بی‌اندازه قلبم
بی‌عدد آهم
که می‌ریزد صدایت از گلوی ناخودآگاهم
…مرا که شاه‌بیتی تلخ از یك شعر کوتاهم
که چیزی از تو غیر از روح معصومت نمی‌خواهم
، ولی قسمت نکردی با دلم حتّی غمت را هم»