وسطِ راه

به‌قلمِ‌ آسمان‌ دوشنبه بیست و چهارم اردیبهشت ۱۳۹۷. ساعت 15:33

حقیقت این است که زمین
آلودۀ مویه‌های آدمی‌ست.

راهی نیست،
بگذار به قولِ مردم:
راه
از کوچۀ تاریک بگذرد.

من خودم
مقابلِ مرگ می‌ایستم.
حقیقت این است اینجا
که جز دوزخِ بی‌دلیل
هیچ بی‌کجایِ اندوهی نیست.

و…!
و… چه؟
و… هر چه به ذهنت رسید بگو!
این‌ها هرگز شرف نداشته‌اند از نخست!
› نگران نباش، همه‌چیز دُرُست خواهد شد › ص ۶۰

🎶 باران عشق › با صدایِ شهرام شکوهی

تو یکی نِه ای هزاری تو چراغِ خود بیفروز
نوشته های تازه