چهار روز و چهار شب
بهقلمِ آسمان
شنبه چهاردهم بهمن ۱۴۰۲. ساعت 0:44
«کاش میتوانستم سرم را
روی پاهایت بگذارم
و چهار روز و چهار شب
سکوت کنم.»
«کاش میتوانستم سرم را
روی پاهایت بگذارم
و چهار روز و چهار شب
سکوت کنم.»
«برایت باران آوردهام.
بیا
چراغ را روشن کن
تا ببارانم.»