بنفش آهسته

ابله

به‌قلمِ‌ آسمان‌ یکشنبه سوم مرداد ۱۴۰۰. ساعت 12:19

این روزها بیشتر از گذشته خودم رو توی کتاب‌ها غرق کردم. امروز اخری کتاب ابلهِ داستایوسکی رو شروع کردم.
از واژه‌هایی که سروش حبیبی در ترجمه‌ی ابلهِ داستایوسکی به کار برده خوشم میاد؛ صلابتی داره که گویی به تماشای تئاتر نشستم با همون گیراییِ گفتگو.

شب‌های روشن

به‌قلمِ‌ آسمان‌ یکشنبه بیست و هفتم تیر ۱۴۰۰. ساعت 20:58

چه در کتاب داستایِوسکی، چه در فیلمِ لوکینو ویسکونتی، و چه در فیلمِ فرزاد مؤتمن با‌این‌که قصه‌ی متفاوتی داره؛ زیباییِ عمیقِ «شب‌های روشن» به همراهی هست. و واژه‌ی همراهی‌، معانی گسترده‌ای در خودش داره؛ همیشه همراه‌بودن، تنها نگذاشتن، یکی رو داشتن، معرفت، دوستی بی‌غل‌وغش، کسی رو کنار خود حس‌کردن، و حسی کنی برای یه نفر همیشه مهم هستی.

جلوگیری از کپی کردن مطالب

تو یکی نِه ای هزاری تو چراغِ خود بیفروز
نوشته های تازه
پیوندهای روزانه
پیوندها