بنفش آهسته

«همه‌ی نام‌ها
اسمِ مستعارِ من است.

هر وقت
هر کجا
به هر اسم که بخوانی‌ام
کوهستان به تو پاسخ خواهد داد.

من
همه‌ی عمر
نیمی کوه و نیمی کلمه
زیسته‌ام.
و مردم
به گردنِ من حقی دارند
چه به اسمِ عشق
چه به اسمِ امید
چه به اسمِ آدمی…

اگرچه تلخ
اگرچه تشنه
اگرچه تنها
اما باران… راه‌بلدِ بی‌دلیلِ من است.

باران هم
اسمِ مستعارِ ایام آدمی‌ست
نیمی کوه و نیمی کلمه…
نام مرا بر سپیده‌دمِ صخره‌ها
نوشته‌اند.»

› کتابِ لولی‌وشِ واژه‌ها
› سروده‌ی سیدعلی صالحی › نشر چشمه